Mekke'de inmiştir, 42 (kırkiki) âyettir. Adını, yüzünü ekşitti, buruşturdu anlamına gelen ilk kelimesinden almıştır. Bu sûrenin iniş sebebiyle ilgili olarak şöyle bir hadise nakledilmiştir: Efendimiz; Velîd, Ümeyye b. Halef, Utbe b. Rabîa gibi Kureyş'in ileri gelenlerine İslâm'ı anlattığı bir sırada âmâ olan Abdullah b. Ümmü Mektum gelir ve Yâ Resûlallah! Allah'ın sana öğrettiklerinden bana da öğret der. O esnada Resûlullah (a. s. ) cevap vermez. Çünkü Kureyş'in bu ileri gelen kimseleri, zaten kendilerine özel muamele edilmesini istiyorlardı. Efendimiz onları gücendirmek istemedi. Abdullah tekrar seslenince elinde olmayarak yüz hatları değişti. Bu esnada onlar kalkıp gittiler. Biraz sonra bu âyetler geldi. Resûlullah'ın bazı davranışlarını tenkit ve onu ikaz mahiyetinde gelen bu ve benzeri âyetler, onun hak peygamber olduğuna en büyük delildir. Zira hiç kimse kendisini bu şekilde tenkit etmez.

1.Abese ve tevellâ.

2.En câehul a’mâ.

3.Ve mâ yudrîke leallehu yezzekkâ.

4.Ev yezzekkeru fe tenfeahuz zikrâ.

5.Emmâ menistagnâ.

6.Fe ente lehu tesaddâ.

7.Ve mâ aleyke ellâ yezzekkâ.

8.Ve emmâ men câeke yes’â.

9.Ve huve yahşâ.

10.Fe ente anhu telehhâ.

11.Kellâ innehâ tezkiratun.

12.Fe men şâe zekerahu.

13.Fî suhufin mukerrametin.

14.Merfûatin mutahheratin.

15.Bi eydî seferatin.

16.Kirâmin beraratin.

17.Kutilel insânu mâ ekferahu.

18.Min eyyi şey’in halakahu.

19.Min nutfetin, halakahu fe kadderahu.

20.Summes sebîle yesserahu.

21.Summe emâtehu fe akberahu.

22.Summe izâ şâe enşerahu.

23.Kellâ lemmâ yakdı mâ emerahu.

24.Felyanzuril insânu ilâ taâmihî.

25.Ennâ sabebnâl mâe sabbâ(sabben).

26.Summe şekaknâl arda şekkâ(şekkan).

27.Fe enbetnâ fîhâ habbâ(habben).

28.Ve ineben ve kadben.

29.Ve zeytûnen ve nahlen.

30.Ve hadâika gulbâ(gulben).

31.Ve fâkiheten ve ebbâ(ebben).

32.Metâan lekum ve li en’âmikum.

33.Fe izâ câetis sâhhatu.

34.Yevme yefirrul mer’u min ahîhi.

35.Ve ummihî ve ebîhi.

36.Ve sâhıbetihî ve benîhi.

37.Li kullimriin minhum yevme izin şe’nun yugnîhi.

38.Vucûhun yevme izin musfiratun.

39.Dâhıketun mustebşiratun.

40.Ve vucûhun yevme izin aleyhâ gaberatun.

41.Terhekuhâ kateratun.

42.Ulâike humul keferatul feceratu.

< 79. Nâziât Sûresi - 81. Tekvîr Sûresi >