Mekke'de nâzil olan bu sûre, 52 (elliiki) âyettir. Adını, ilk âyetindeki el-hâkka kelimesinden almıştır. Hâkkaya değişik manalar verilmiştir. Hak kökünden geldiği için, hepsinde hak ve hakikat manası vardır. Daha çok kıyamet manası verilmektedir.

1.Hakikat (vuku bulması gerçek olan).

2.Hakikat (gerçek) olan (vuku bulacağı mutlak olan) nedir?

3.Ve hakikat olanın (vuku bulacak olanın) ne olduğunu sana bildiren nedir?

4.Karia’yı (korkunç olayı) Semud ve Ad (kavmi) yalanladılar.

5.Fakat bu sebeple Semud (kavmi) azgın (çok şiddetli) bir azapla helâk edildi.

6.Ve amma, Ad (kavmi) ise (o da) bu sebeple şiddetli dondurucu, azgın esen bir fırtına ile helâk edildi.

7.(Allah), onu (fırtınayı) ardarda, 7 gece, 8 gün onların üzerine musallat etti. Bundan sonra o kavmi orada, içi boş hurma ağacı kütükleri gibi yerlere serilmiş görürsün.

8.Artık onlara ait bir bakiye (geriye kalan bir şey) var mı, görüyor musun?

9.Ve firavun ve ondan öncekiler ve şehirleri alt üst olan kimseler o büyük hata ile geldiler (kıyâmeti, hesap vermeyi, ceza görmeyi inkâr etmişlerdi).

10.Böylece, Rab’lerinin Resûl’üne isyan ettiler. Bunun üzerine onları şiddetli bir yakalamayla yakaladı.

11.Muhakkak ki (tufanda) su taştığı zaman, sizi (akıp giden) gemide Biz taşıdık.

12.Onu sizin için bir ibret kılalım ve işiten kulaklar onu bellesin diye.

13.Artık sur’a tek bir üfleyişle üflendiği zaman.

14.Ve yeryüzü (arz) ve dağlar yerlerinden kaldırılıp, tek bir çarpışla parçalandığı zaman.

15.İşte izin günü, o vakıa (büyük olay) vuku bulmuştur.

16.Ve sema yarılmıştır. Artık o, izin günü zaafa uğramıştır (dengesi bozulmuştur).

17.Ve o melek, onun (göğün) çevresi üzerindedir. Ve izin günü Rabbinin arşını üstlerinde taşıyanların sayısı sekizdir.

18.İzin günü (Rabbinize) arz olunacaksınız. Sizden (size ait hiçbir şey) sır olarak gizli kalmaz.

19.O zaman kitabı (hayat filmi) sağından verilen kimse ise o zaman: “Alınız, kitabımı okuyun.” der.

20.Muhakkak ki ben, hesabıma mülâki olacağımı (hesabımla karşılaşacağımı) biliyordum.

21.İşte o razı olduğu bir yaşayış içindedir.

22.Onlar yüksek bir cennettedirler.

23.Onun olgunlaşmış meyveleri yakınlaşmış (aşağı sarkmış) durumdadır.

24.Geçmiş günlerde yapmış olduğunuz şeyler sebebiyle (mükâfat olarak) afiyetle yeyin ve için!

25.Ve kitabı (hayat filmi) solundan verilen kimse ise o zaman: “Keşke bana kitabım verilmeseydi.” der.

26.Ve hesabımın ne olduğunu bilmeseydim.

27.Keşke o (ölünce hayatım) bitmiş olsaydı.

28.Malım bana bir fayda vermedi.

29.Benim saltanatım (mal gücüm) helâk oldu.

30.Onu tutun, sonra da onu bağlayın (kelepçeleyin)!

31.Sonra onu alevli ateşe (cehenneme) atın!

32.Sonra uzunluğu yetmiş arşın (zira) olan bir zincir içinde, öylece onu (cehenneme) sevkedin.

33.Muhakkak ki o, Azîm olan Allah’a inanmıyordu (îmân etmiyordu).

34.Ve yoksullara yemek vermeye teşvik etmiyordu.

35.Artık o gün, onun burada yakın bir dostu yoktur.

36.Ve kanlı irinden başka bir yemek yoktur.

37.Onu günahkârlardan başkası yemez.

38.Artık hayır, gördüğünüz şeylere yemin ederim.

39.Ve görmediğiniz şeylere de (yemin ederim).

40.Muhakkak ki o, gerçekten Kerim Resûl’ün sözüdür.

41.O bir şairin sözü değildir. Ne kadar az îmân ediyorsunuz?

42.Ve bir kâhinin de sözü değildir. Ne kadar az tezekkür ediyorsunuz.

43.Âlemlerin Rabbi tarafından indirilmiştir.

44.Ve eğer, bazı sözleri Bize karşı uydurmuş olsaydı.

45.Elbette onu sağından tutup alırdık (yakalardık).

46.Sonra mutlaka onun can damarını keserdik.

47.Ayrıca sizden hiçbiriniz ondan men edici olamaz (buna mani olamaz).

48.Ve muhakkak ki O (Kur’ân), gerçekten muttakiler (takva sahipleri) için bir öğüttür.

49.Ve muhakkak ki Biz, sizden (içinizde) tekzip edenler olduğunu (yalanlayanları) elbette biliyoruz.

50.Ve muhakkak ki O (Kur’ân), kâfirlere elbette hasrettir.

51.Ve muhakkak ki; O (Kur’ân), gerçekten Hakk’ul yakîn’dir (kesin olarak Hakk’ı bilmektir).

52.O halde Rabbini “Azîm” ismiyle tesbih et.

< 68. Kalem Sûresi - 70. Meâric Sûresi >