لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ ﴿٣٧﴾
37.Li kullimriin minhum yevme izin şe’nun yugnîhi.
Onların hepsinin, o gün (izin günü), kendilerini meşgul eden bir şe’ni (işi başından aşan bir hali) vardır.
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ ﴿٣٨﴾
38.Vucûhun yevme izin musfiratun.
O gün (izin günü) parlayan yüzler vardır.
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ ﴿٣٩﴾
39.Dâhıketun mustebşiratun.
Müjdelenmiş gülen yüzler (vardır).