وَفَاكِهَةً وَأَبًّا ﴿٣١﴾
31.Ve fâkiheten ve ebbâ(ebben).
Ve meyveler ve mer’alar (otlaklar).
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ ﴿٣٢﴾
32.Metâan lekum ve li en’âmikum.
Sizin ve hayvanlarınız için meta olarak (faydalanmanız için).
فَإِذَا جَاءتِ الصَّاخَّةُ ﴿٣٣﴾
33.Fe izâ câetis sâhhatu.
Fakat o sahha (sağır edici büyük gürleme) geldiği zaman.