فَإِذَا هُم بِالسَّاهِرَةِ ﴿١٤﴾
14.Fe izâ hum bis sâhirati.
İşte o zaman onlar yerin (toprağın) üstündedirler.
هَلْ أتَاكَ حَدِيثُ مُوسَى ﴿١٥﴾
15.Hel etâke hadîsu mûsâ.
Sana Musa (A.S)’ın kıssası geldi mi?
إِذْ نَادَاهُ رَبُّهُ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى ﴿١٦﴾
16.İz nâdâhu rabbuhu bil vâdil mukaddesi tuvâ(tuven).
Rabbi ona kutsal vadi Tuva’da nida etmişti (seslenmişti).