يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ﴿١٣﴾
13.Yunebbeul insânu yevme izin bimâ kaddeme ve ahhar(ahhara).
İzin günü insana, takdim ettiği (yaptığı) ve tehir edip (yapmadığı) şeyler haber verilir.
بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ ﴿١٤﴾
14.Belil insânu alâ nefsihî basîratun.
Hayır, insan kendi nefsine basirdir (şahittir).
وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ ﴿١٥﴾
15.Ve lev elkâ meâzîrahu.
Ve mazeretlerini beyan etse bile.