إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا ﴿٢٠﴾
20.İzâ messehuş şerru cezûâ(cezûan).
Kendisine bir şer dokununca feryat edicidir.
وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا ﴿٢١﴾
21.Ve izâ messehul hayru menûâ(menûan).
Ve kendisine bir hayır dokunduğu zaman cimrilik edendir.