وَأُمِرْتُ لِأَنْ أَكُونَ أَوَّلَ الْمُسْلِمِينَ ﴿١٢﴾
12.Ve umirtu li en ekûne evvelel muslimîn(muslimîne).
Ve teslim olanların ilki olmakla emrolundum.
قُلْ إِنِّي أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿١٣﴾
13.Kul innî ehâfu in asaytu rabbî azâbe yevmin azîm(azîmin).
De ki: "Muhakkak ki ben, eğer Rabbime asi olursam, büyük günün azabından korkarım."
قُلِ اللَّهَ أَعْبُدُ مُخْلِصًا لَّهُ دِينِي ﴿١٤﴾
14.Kulillâhe a’budu muhlisan lehu dînî.
De ki: "Ben Allah’a, dînimi O’na halis kılarak kul olurum."