فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ ﴿١٠٠﴾
100.Fe mâ lenâ min şâfiîn(şâfiîne).
Artık bizim için bir şefaatçi yoktur.
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ ﴿١٠١﴾
101.Ve lâ sadîkın hamîm(hamîmin).
Ve (bizim için) sadık bir dost yoktur.
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ ﴿١٠٢﴾
102.Fe lev enne lenâ kerraten fe nekûne minel mu’minîn(mu’minîne).
Bizim için keşke bir kere daha (dünyaya dönüş) olsaydı, o zaman biz mü’minlerden olurduk.