فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَذَا الْبَيْتِ ﴿٣﴾
3.Felya’budû rabbe hâzâl beyt(beyti).
Artık bu Beyt’in (Kâbe’nin) Rabbine kul olsunlar.
الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ ﴿٤﴾
4.Ellezî at’amehum min cûın ve âmenehum min havf(havfin).
O ki, onları açlıktan doyurdu ve onları korkudan emin kıldı.